Bye Camper

Vrijdag 15 maart hebben we in Waitomo grotten bezocht. Wat deze grotten bijzonder (maar niet uniek) maakt zijn de gloeiwormen die er zitten. Wel komen deze beestjes alleen in Nieuw Zeeland voor. Het zijn de tweede van vier fasen van de levenscyclus van een mugje. Deze fase duurt ongeveer 9 maanden waarna het beestje verpopt en het mugje eruit komt. Deze heeft echter geen monddelen en zal met een paar dagen sterven van de honger. Het is dus zaak snel voort te planten.

Tijdens het larve-stadium zit het wormpje tegen het plafond van de grot en spint daar een lange draad. Deze is plakkerig waardoor langs vliegende zandvliegjes etc blijven plakken en naar boven worden gehaald om op gegeten te worden. Het beestje lokt deze vliegjes door licht te maken. Dit trekt de vliegjes aan. Een hongerig beest gloeit harder dan eentje die net gegeten heeft.

We mochten in de grot niet fotograferen, dus jullie moeten het voor de beeldvorming doen met de kaarten die we gedigitaliseerd hebben.

Na de grotten zijn we door gereisd naar Orere Point. Dit is een klein plaatsje vlak bij Auckland met uitzicht over de baai en de Coromandel. Hier het laatste nachtje in de camper.

De volgende dag waren we om 9 uur onderweg naar Auckland. Omdat niet duidelijk was hoe makkelijk het was om de bagage van de campervan dropoff naar de auto pickup te krijgen, zijn Muriel, Laura en Fieke bij de autoverhuur uitgestapt. De auto stond al klaar dus de spullen konden in één keer over. Tot onze verrassing paste alles! Jasper kon door om de campervan terug te brengen. Na wat gedoe (er was tenslotte schade gereden) kon hij met de shuttle via het vliegveld naar de autoverhuurder.

En weer onderweg! Het is een witte Nissan Tida, vierdeurs sedan met automaat. Eindelijk lekker inhalen en met 100 km/h de berg op. Niet zo economisch, maar wel weer eens lekker. De reis ging weer terug naar Rotorua waar we een cabin gehuurd hadden. Dit kleine huisje op de camping had een toilet, douche, koelkast en twee stapelbedden. Het bovenste bed was éénpersoons, het onderste bed tweepersoons. ’s Nachts zijn we allemaal (behalve Fieke) wakker geworden van een wolkbreuk. Een golfplatendak dempt niet zo veel geluid! De volgende ochtend lagen er nog volop plassen door de dichtgeslagen grond.

Nieuw Zeeland maakt een van de grootste droogtes van de afgelopen 30 jaar mee. Vrijdag 15 maart stond in de krant dat Wellington voor nog maar 19 dagen water op voorraad had. Auckland draineert zijn water uit de Waikato-rivier. Dat gaat nog wel goed, maar het niveau was ook daar aan het dalen. De eerste waterrestructies voor Auckland sinds 30 jaar zijn uitgegeven. Maar soms zeggen beelden meer.

Door een bewolkt landschap zijn we een ons inmiddels bekende weg van Rotorua naar Napier gereden. Aan het begin van de middag waren we weer bij Sanne. Hier blijven we twee nachten logeren om daarna bij Ton & Edith verder te logeren.

Vandaag (maandag 18/3) zijn we rustig wakker geworden. De regen heeft weer plaats gemaakt voor een broeierige 30+ graden. Gelukkig met een klein windje. ’s Morgens met Opa George en Omi Anneke geskyped. Daarna naar het lokale zwembad om een beetje af te koelen.

Wat we de rest van de dag doen, weten we nog niet noch wat we precies de komende dagen gaan doen. Voor een deel zullen we de afgelopen weken gaan verwerken. Laura haar tekeningenproductie komt al aardig opgang. Jasper wil de foto’s en video gaan analyseren om aan een voorselectie te komen.