Donderend geraas en stinkende dampen

Posted by Jasper Looije on 13 maart 2013

Na de grote vulkanen van Taupo Volcanic Zone ging de reis maandag 11 maart verder door dit gebied. Weer naar richting Taupo zelf. We zijn daar begin vorige maand ook geweest, maar dat was één nachtje stop-over. De reis van Ohakune duurde ongeveer twee uur en leidde onder meer langs de noordkant van de vulkanen: het gebied waar uitbarstingen naar toe stromen. Je ziet het aan het vlakke, relatief kale landschap. Dit gaat dan langzaam over in de bossen rond Taupo.

kaart is aan het laden - een ogenblik geduld aub...

Huka falls: -38.648906, 176.090092

Zwemmen Lake Taupo: -38.697820, 176.081700

Camping Taupu Kiwi: -38.691501, 176.046224

Wai-o-tapu: -38.355783, 176.367516

Lady Knox Geyser: -38.350777, 176.376947

Mud Pools: -38.341660, 176.370038

Camping Rotorua: -38.163940, 176.244211

Whakarewarewa: -38.159898, 176.264420

Bungee Muri: -38.679872, 176.087116

In Taupo zijn we direct door gereden naar de Huka falls. Lake Taupo draineert op de rivier Waikato. Deze versmald vlak voor de waterval van 100 naar 15 meter. Je kunt je de stroomversnelling wel voorstellen. Deze mondt uit in een waterval van ongeveer 11 meter hoogte. Het spectakel is dus niet de hoogte maar de kracht door het smalle kanaal van de Falls. Dit was de eerste stop op de trip langs memory lane van Muriël. We hebben geluncht aan de tafel waar zijn 16 jaar geleden met George en Anneke ook gegeten had.

De volgende halte was Taupo Bungee. Er is ergens nog een videocassette (VHS) waarop te zien is dat Muriël zich naar de Waikato stort. We hebben het bij kijken naar ander gelaten dit keer. Aansluitend zijn we naar het meer gereden. Daar bleek bij het pootjebaden dat het water lekker warm was: zwembroeken aan en het water in dus! Door de wind was er enige golfslag. Maar dit water is beter dan de zee om in je mond of ogen te krijgen. Oefenen dus.

: Mount Ruapehu, de andere kant

: Mount Ngauruhoe (aka Mt Doom)

: Huka falls

: Huka falls

: Hét eetbankje.

: Taupo Bungy

: Lake Taupo, met in de verte Mount Ruapehu, Mount Ngauruhoe en Mount Tongariro

: Zwemmen in Lake Taupo

: Water is niet eng. En zo’n golfje? Ach…

: Laura toont haar interpretatie in klei van de Wortel van Ohakune

We zaten op een camping even buiten Taupo. Mooie speeltuin. Uiteindelijk hadden we een plekje met wat schaduw en uitzicht op de speeltuin. Laura en Fieke zijn lekker bezig geweest.

Dinsdag vertrokken we bijtijds richting Rotorua. We wilde namelijk Lady Knox geyser, onderdeel van Wai-O-Tapu Geothermal Wonderland, gaan zien. Zij doet haar kunstje om 10:15 uur. Je merkt dat ten noorden van Taupo een actief geothermisch gebied is. Vijf procent van de stroom van Nieuw Zeeland wordt hier met geo-warmte opgewekt. Overal zie je witte pluimen van de stoom. En ruik je H₂S, beter bekend als de geur van rotte eieren.

De stiptheid van de geiser komt doordat de gidsen na een intro-praatje wat surfactant in de geiser gooien. De verlaagt de oppervlaktespanning van het water waar door het hete en minder hete water mengen en stoom vormen dat als een geider naar buiten gaat. Het verhaal wil dat dit vroeger een open gevangenis was. De gevangen moesten de bush wegruimen. Zo stuitte zij op een warmwaterpoel. Ze besloten later terug te komen om hun kleren te wassen. Toen zij hun ingezeepte kleding in de poel gooide werd dit met kracht op hoog gespoten. Zeep is ook oppervlaktespanning verlagend middel. Ze hebben hier een attractie voor zichzelf van gemaak. Toen Lord Knox, de toenmalige gouveneur, langskwam met zijn gezin voor inspectie mocht zijn dochter – Lady Knox – wat zeep in de geiser gooien. Ze komt deze aan haar naam.

Fieke vond de uitbarsting wat spannend. Het geheel duurde nog geen 2 minuten, zoals je in het filmpje kunt zien. Door de droogte is het reservoir van 27.000 liter veel leger dan normaal. Onder gunstige omstandigheden (regenval, luchtdruk, wind etc) kan ze soms een uur spuiten.

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=Mup9NOHCDaY&rel=0]

Aansluitend zijn we naar de kokend modder gaan kijken. En aangezien bewegend beeld meer zegt dan foto’s ook hier een filmpje.

[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=KT_qeYqf4Y8&rel=0]

Hierna was het tijd voor het park zelf. Langs sissende rivieren en door stinkende rook was het effect van de geothermiek op de grond te zien: kraters, met gele, rode en zwarte kleuren, witte, blauwe en gele poelen en overal stoomwolken. Na een wandeling van anderhalf uur en een verdiend verkoelend drankje zijn we doorgereisd naar Rotorua.

: Kijken bij de Mud Pools

: Wai-O-Tapu hot stream

: Zwavelkristallen

: Schilderspalette

: Opal pool

: Muriel en Laura lopen over de brug over Primrose Terrace

: Artist’s pool met de rook van de Champagnepool.

: Frying pan plat

: Champagnepool

: Champagnepool

: Champagnepool

: Devils bath

Hier staan we op een camping aan de rand van de stad. Op geen kilometer afstand is de actieve Pohutugeiser. Deze spuit ongeveer om het uur tot 20 meter hoog. En verspreid dan weer wat H₂S. Maar eigenlijk wen je er snel aan. De camping heeft een eigen geothermaal mineraal bad (38-40°C) en een verwarmd zwembad (22°C). De eerste baden maken ook dat je zelf een beetje naar zwavel gaat ruiken. Maar wel lekker om in te zitten. Ook Laura en Fieke houden wel van een hot pool. Dus daarna lekker met z’n allen douchen en naar bed.

Woensdag 13 maart geskyped met Opa Arnold, Oma Els en (verrassing) Marjolein! Dat was wel leuk, hoewel Laura bij het ontbijt weer een heimwee aanval kreeg. Aan het begin van de middag zijn we naar Whakarewarewa gegaan. Dit is een levend Maori dorp, waarbij er nog volop van de geothermale activiteit van de grond gebruik word gemaakt. We hebben er een zang- en dansvoorstelling bijgewoond. Vond de meiden het in eerste instantie eng, nu zitten ze voordurend met hun tong uit hun mond, bekken te trekken. “Maori zijn cool”, aldus Laura.