Verjaardag Muriël en op naar Taupo

Zes februari 2013: Muriël wordt 32! De vorige keer dat ze dit in Nieuw Zeeland vierde was 16 jaar geleden. Ze werd door de meiden wakker gezongen. Toen we bijna klaar waren met aankleden kwam Edith kijken hoe het was. En Sanne belde ook nog! Bij aankomst in het huis van Ton en Edith werd Muriël met gezang onthaald. Ook hadden Steven en Francesca de avond ervoor nog een bananencake gebakken. Dus er was koffie met taart! Laura bracht nog haar versie van ‘Happy Birthday’ ten gehore, tot (vertraagde) hilariteit van de aanwezigen.

Nadat het Canadese deel van de aanwezigen vertrokken was, kregen we een rondleiding over het terrein en uitleg over de plannen voor het nieuwe huis van Ton en Edith. Veel belovend! Er is een klein paadje van het huidige huis naar de nieuwe locatie. Je verwacht het niet, maar halverwege de berg, midden tussen de varenbomen ligt een bootje. Leuk om in te spelen. In het riviertje zwemmen kleine visjes en volgens Ton soms ook palingen van een halve meter.

Toen was het tijd voor het strand. Na een wandeling van een kleine vijf minuten sta je dan midden op een prachtig strand. Ik begreep dat het er  in een paar weken helemaal anders uit kan zien. Al het zand kan weg zijn, of op een andere plek liggen. Hoogwater kan tot aan het bos reiken. Het waaide behoorlijk, dus de natte lijfjes hadden het snel erg koud.

Al pratende waren we tot de conclusie gekomen dat in één keer van de Coromandel naar Napier wat veel van het goede zou zijn. Dus zijn we via Taupo gereden en daar een tussennacht gehad.

De rit door terrein met forse hoogte verschillen duurde vier uur en kostte behoorlijk wat energie. Gelukkig was er op de camping in Taupo een prachtig springkussen om alles er uit te stuiteren. De camper stond er praktisch naast geparkeerd,dus Laura en Fieke konden hun lol op.

Morgen door naar Napier, naar Sanne.