Zeehonden, panne(n)koeken en goudkoorts

Na een nacht met wat regen zijn we bijtijds vertrokken. Niet dat we een lange route hadden gepland, maar we wilde wel nog een aantal tussenstops maken. Eerst naar Cape Foulwind op een kwartiertje van de camping. Hier is in de Tauranga Bay een kolonie fur seals (pelsrobben). Op de rotsen lagen een stuk of twintig grote en kleine zeehonden te zonnen. Laura had wat moeite met de beesten te herkennen tussen de rotsen, maar met de verrekijker werd het allemaal duidelijk.

Zeehonden, pannenkoek en goudkoorts

kaart is aan het laden - een ogenblik geduld aub...

Camping bij Fox Glacier: -43.464017, 170.008335

Cape Foulwind: -41.749653, 171.482348

Panecake Rocks: -42.108415, 171.336313

Camping Greymouth: -42.467108, 171.187355

Shantytown: -42.530237, 171.181927

Volgende stop was Punakaiki. Hier is een bijzonder geologisch fenomeen te zien: pancake rocks. De huidige theorie over het ontstaan is dat dode zeediertjes de lagen op de bodem van de oceaan hebben gevormd. Deze zijn ongeveer een miljoen jaar gelden, met het ontstaan van Nieuw Zeeland, omhoog gedrukt. Onder de westkust van het Zuidereiland ligt de breuklijn tussen de Pacifische en Australische tektonische platen. De Pacifische plaat schuift over de Australische plaat. De westkust van Nieuw Zeeland komt dus steeds hoger te liggen. Aardbevingen zijn door het hele land meer of minder waarneembaar.

De pancake-rocks bestaan dus vooral uit kalksteen en het zoete water van de regen lost dit langzaam op. Voeg hierbij de sterke eroderende werking van de zee en getijden en je krijgt grillig gevormde rotsen met her en der blowholes: een soort schoorstenen waar het zeewater met kracht uitspuit. Helaas waren wij te vroeg in het getij (het was net opkomend tij, vloed zou nog een uur of 5 duren) voor het grote spektakel. Maar indrukwekkend was het wel!

Na de lunch zijn we doorgereden naar Greymouth. Een mooie camping aan de zee, waar de meiden weer los konden gaan op het grote springkussen.

We waren Kate en haar broertje en ouders al bij Punakaiki tegen gekomen. Maar ongeveer een uur na ons kwamen ze ook op de camping! Laura kon haar geluk niet op. En ook Fieke heeft een vriendje: Frits, het broertje van Kate.

Zaterdag de 16e zijn we vertrokken richting de Southern Alps. Maar eerst kwamen we net buiten Greymouth langs Shantytown, een openluchtmuseum over de pioneerstijd op het Zuidereiland. Over houtvesten en goudkoorts. In deze regio is in de vroege 19e eeuw druk naar goud gezocht. Het voelde een beetje als een Amerikaans western-stadje. Maar dat was dan ook de zelfde tijd en setting. Je kon met een stoomtreintje, dat nog gebruikt is voor de houtkap, een kilometer het bos in om dan ia de houtzagerij weer terug te lopen. Laura: “Ik vond de stoomtrein super-cool”. Onderweg kon je nog met een schaal naar goud zoeken. Als je een claim gekocht had, wat we niet hadden gedaan.

Na een broodje was het rijden naar Fox Glacier, een van de twee gletsjers in het massief rond Mount Cook. Hoe dichterbij we kwamen, hoe dichter de wolken werden. Vooral de toppen van de bergen waren in nevelen gehuld. Nu staan we op een camping vlak bij de gletsjer, weer met Kate en Frits.

Morgen hopen we op beter weer, want dan willen een wandeling maken naar  het einde van de gletsjer en naar Lake Masterson, beroemd voor zijn spiegeling.